Balıkçı

Dalgalar denize kızgın
Köpürmüş yine hıncını
Sahillerden alır gibi
Akşam vakti
Kum kapıda bir balıkçı barınağı
Penceresi kırık kapısı kilitli
Kızgınlığı anlaşıldı denizin
Üstünde mimozalar oynaşmıyordu
Balıkçı gitmişti
Ve ay ışığına armağanıydı buğulu sesi
Martılar mecburen kanat çırpıyordu
Güneşin benzi soluktu şüphesiz
Balık deniz/siz deniz balıkçısızdı
Hıncını kimsesiz kayalardan alıyordu çaresiz
Balıkçı suya aşkını her yazışında titrerdi
Mavi patiskalı berraklığı
Kâğıt kumsala kalem parmaklarıyla çizerdi
Her gün sevdasını balıkçı
Yıldız yorgan gecede ateş düştü yüreğine
Kayıp gitti meçhule gökteki yıldıza takılıp