Balkona As Geceyi Uyusun Karanfil

Bahar kaysı kokuyor
Yüzümü yıkıyorum ayaz bir geceyle
Sakallarım ne çabuk uzamış
Bir tren geçiyor geceyi siyah bir çarşaf gibi bölerek
Gecem
ihtimal uyuyor
Akşamdan kalma gözyaşı tadı dudaklarının ucunda





Bahar satan bir ateş böceği geçiyor
Dışarda hüzün çağı
İçeride şekilsiz bir boşluk
Sallanıp duruyor bir erik ağacı
Rüzgar gidip geliyor
Nuhtan tufana



Uzak bir ülkede yağmur
Ayak seslerin üşüyor



Adımı güz yolcusu koydum-
Bakiredir eylülüm yalnızlığımda
Sarı bir gül yaprağı kurumuş
Kitabin arasında-
Bir adam unutulmuş




Seni sevmek diyorum en büyük yiğitliğim
Başucuma astığım karanfil bakışlarınla-
Ruhumun rahlesinde kaç fatiha okunmuş




Okunmuş künyem
Tanıdık yerine kalbimin
Bir el ateş
Bir kurşun
Bir avuç memleket toprağı
Ve bir hüzzam- kurdeşen ölüm
Bir daha öpeceğim alın yazını
El yazım da solmadan-
Mürekkebi ömrümün






Bir yüreğin menziline kaç cemre düşer
Yerçekimli mevsimler yaratmışım çığlığım ay aryası
Bir şarkı geçiyor damarlarımda - iğde fosili
Siyah giyinmiş martılarım
Biat durmuşum aşka ve Allaha
Şafak---
Ezan okunuyor-
Sus_ma




Ne sustuğum da rüzgar
Ne sustuğun da yağmur
Bulut ya da mum
Üfle uçurum

Düş(e)lim