Balkonda
''canım çocukluğum
yabancılarla konuşma diye
seslenirken bana
ben
içimdeki yabancılarla, pek kalabalıktım..''
hapşırdım
çok yaşa diyen bir ses duymadım
birden bire geldi hüzün
acıya hayranlığım yok ama
somurtkan bir bakış attı, ruhum
balkondan, karanlık geceye
yine düğümlendi göğüs kafesim
nerede unutursan unut
bulunurmuş yalnızlık
demiş birisi
kim demiş bilmiyorum
ama
yakamoz üzerinde süzülen bir kayıkmışım
ya da
parkta bir salıncak
ya da
ıssız bir sokakmışım
o ara
aniden, kalakalmışım
bu balkonda, bir başıma
ben ağlamıyorum!!!
şehir mi ağlıyor
sokak lambaları bile yanmıyor
ben yalnız değilim!!!
ama
parmağımı çeksem düşer mi ki ay
yalnızlık bu kadar mı kolay...
Evet şair yalnızlık o kadar kolay. Ve bir o kadar zor .
İçinde ki insana bir sor doğrusunu söyler ya sana . Sen yine de mavi ol karış körfezin suyuna.
Çok güzel di Nilgün
şiirdi,final çok şiirdi...yüreğinizden sevgi eksilmesin.saygılar şaire
ben yalnız değilim!!! ama parmağımı çeksem düşer mi ki ay yalnızlık bu kadar mı kolay...
Yalnızlık hissini insanın iliklerine kadar işleten bir şiir ve ben şu "parmağımı çeksem düşermi ki ay/ yalnızlık bu kadarmı kolay " dizelerinde gece karanlığında ayla arkadaşlık yapma isteği canlandı gözümde müthiş hayal gücü tebrikler Nilgün çok beğendim şiirii...
olsa idi balkonun süpürgelikleri demir parmakliklari altinda gözyaşlari akmazdi alt komşuya.. oysa kurumak ta olan gül dikeni o gözyaşlari ile islandi..dal saldi..
"Yürüyorum bir kumsalda yalınayak, Yıldızları topluyorum tek tek Dalgaların köpüklerine düşen, Martılar gagalıyordu yalnızlığımı Kayalıklarda yalpa yaparak Canhıraş sesleriyle ötüşen"
Hüzün doldurdunuz yüreğimize. En suskunundan. Harika bir anlatım. Yürekten kutluyorum.
"yakamoz üzerinde süzülen bir kayıkmışım"
Çok sevdim bu betimlemeyi.
Tekrar tekrar okudum ve tekrar tekrar kutluyorum. Geceleri yıldızlar, şavk olsun yolunuza Gün eksilmesin pencerenizden, diliyorum.
Sevgiler, saygılar.
çetrefil.