Bana Bir Silah Ver Tanrı Öldürecek

Şimdi bir şeyler yazarak vatan haini de olabilirim

Yahut

Kimsenin sormak istemediği bir soru ile

Karşılık verebilirim

Şunun şurasında kaç kişiyiz bileğine güvenen

Doğru konuşmak için eğri mi oturmak gerek

Neyse ağızdaki bakla hiç ıslatmadan söyleyebilmek

İşte yüzüm

İşte namlu

Açık açık konuşmak istiyorum

Bilsin herkes hayatı nereden çaldığımı

Aşkların

Özünde bir yalandan ibaret olduğunu

Parayla yaşanılır olduğunu

Bilinsin

Güzel ve merhamet yerleri ayıklananların

Hayatı istediği yerinden yaşadığı

Ezbere bildiği yerden sordukları

Dünya

Bize para kazanmaktan başka ne öğretti

Kaldı mı bizde öyle güzel bir ahlâk

Çocuklara öğretilecek

Çocuklar

Çocuklar

Bu dünyaya

Her sabah acılara gülümseyerek uyanırlar

Kolay bir iş değildir çocukça yaşaya bilmek

Neden hala benim ellerim yaşamaya alışmış değil

Oysa

Bir yerde bir kural varsa, orada bozgunculuk da vardır

Suç ise suçu koyanlar kadar temiz değildir

Ya delidir ya da yürekli

Ancak yaşamayı bilen biri kuralları çiğneye bilir

Ve ben

Bana öyle geliyordu ki yaşamak

Hızla yontarak çocukluğumu

Döşümde kıllar büyümeye başladığında anlıyordum

Çözülen şeyin

Dirliği düzeni altüst ettiğini

O hep bir şey olmasını beklemekle geçen ömrüm

Kabullenmek istemiyor oluşum

O gelecek olan her şeyi anlatacak mana

Şimdi ne kadar saçma

İzahı yok

Yalandan yaşıyoruz bu hayatı

Besbelli

Yürüyoruz

Ama ayağımızın altında bir yer yok

Oturup ellerimle dünyaya çiçekler fırlatmak isterdim

Gel gör ki

Hayat

Bana şiir yazmasını öğrettiğin gibi silah kullanmasını da öğret

Ben artık tanrı öldürmek istiyorum

Ömer Altıntaş