Bana Sevmeyi Öğret Hayat

Yürüdüğüm kaldırımlarda
düşünce kalkmayı öğrendiğim gibi
Bana sevmeyi öğret hayat.

Bu gece
Saçlarını şiirle taramak isterdim.
Yumuşak bir yastığın
Beyaz işlemeli örtüsüne
Başını yasladığında
Saçlarını şiirle koklamak
Sessizce ölmek sonrası

Cennet ise
Binlerce çiçek yapraklarının
Ayaklarına aktığı ipekten bir ırmak
Gözlerine sığınan gözyaşları
Acılara direnirken
Ölmek
Sadece düşmek sonrası


Islak dudaklarında
Susmak
Tatlı bir iklimin izine
Rastlamasa da
Çölleşen yaralarımda kanamak
Ve kanadıkça
Seraplarından içmek sonrası

Gece çıplak sevgili
Milyonlarca yıldız düş
Ve düşler ayaz
Gel
Gel ki giydirelim aşkı
Ve malum sonrası

Bana ölmeyi öğret hayat...