Bana Umut Bağlama

 Kız kardeşin öğretmen olunca,

Onunla birlikte gideceğim,

Yakın ev alma bize...

Bana umut bağlama...

Dediğin gün öldüm annem, 

.

.

Artık seni incitmemek için

Daha çok yalnızlığı sevmeye çalışacağım.

Kendim kendime yetmeyi öğreneceğim.

Oysa tek hayalimdi,

Sana daha yakın olmak...

.

.

İnsan sevilmediğini biliyorsa,

Elinden bişey gelmiyor...

Bende ona dedim ki,

Pazara yakın bi ev alırım...

Çok güzel taze sebze ve meyveler alırım.

Üstelik üç halamda yakın.

Onlara giderim...

Bunları söyledim ama,

Bir kaç gün sonra 

Bana umut bağlama sözü 

Kulaklarımda çınlıyordu adeta...

.

.

Düşündüm düşündüm günlerce.

Ben daha öncedende, 

Umut bağlamıyordum ki zaten...

Hem güldüm, hem ağladım.

Güçlü görünmeye çalıştım.

Ama içim kan ağlıyordu...

Anne ünvanını almışsın,

Ama annelik kokmuyorsun...

Diyesim var ama benim,

Vefasız merhametsiz bir kalbim yok..