Bana Yalan Söylediler

Bana yalan söylediler!

Sevginin sonsuzluğunu anlattılar ama

Umudun bir kayığa binip

Gittiğini söylemeyi unuttular

Belki de uyudum

Bir aleme inip kayboldum belki

Uyandığımda, buna kader dediler

Yine de dans edişini gördüm meleklerin

O kadar mutluydum ki

Uyanmak istemedi hiç

Melekelerim

Büyümüşüm meğer yıllar sonra

Fakat ben

Bağlamanın, gitarın, kemanın tellerinde büyüdüm

O ağzı bozuk

O yüreği kirli sesleri duymadan

Oysa herkes dem vuruyordu

Yunustan, Mevlana'dan, Aristo'dan, İsa, 

Hazreti Muhammed Mustafa'dan

Nasıl oluyorsa, oluyordu

Yine de vazgeçmiyordu dünya

Savaşmaktan, insanı, insana kırdırmaktan

Bana yalan söylediler

Hem annem, hem babam, abilerim,

Herkes

Varlığını bildiğim

Ama hiç duymadığım birde o ses

Bana yalan söylense de

Biliyorum doğruyu

Gördüğüm herkesten

Kaçırıyorum bendimi bu yüzden

Tek kalmışım dünyada

Nerede kim bilir ruh ikizim

Belki sarmıştır kollarını bir mendireğe

Limanı olmayan bu alemde

İşte o kadar kimsesizim.

Ne Christoph Colomb

Ne Macellan

Ne de Mustafa Kemal

Benim gerçeğimde yaşıyor o bir tek an

Belki gerçek, belki yalan, belki rüya

Bana yalan söyleseler de

İşte bu benim,

Keşfettiğim

İçtiğim biranın ve sigaranın 

Etrafında dönüyor dünya.

Siz yalanlar söylemeye devam edin

Kandırın kendinizi

Atılan her adımda

Geçmiş, geleceğe taşıyor

Her izi

Tarih işliyor yazıtında, nihayet

Konuk ettiği her yüzü.