Bandırdılar

Bir kâse çorba geldi yaratandan
Dediler ki ban lokma lokma yut dediler

İstersen dik tepene
Bu kâse senin, ban aşka
İster bal şerbeti ister zehirden aş

Ne niyetle yersen o olur senin için
İster dağıt ister sen tüket

Ben bu kâseye bandım aşkı
Gözlerimden aşk fışkırdı

Gören gözleri, ekmeğini bandı
Yedikçe acıktırır bu aşkın men bağı

Nur gibi akan çağlayan
Her gün beş vakit abdest alsan

Durunca huzura aşk ile
Bandım gözlerimi gözlerinin içine

Bilmezdim aşkın ne olduğunu
Birde kulluğumu
Deryaları da içsem doyurmuyor
Banmak ne kelime bandırdılar da dinmiyor
Aşk susuzluğum bitmiyor






Şemsle Mevlananın aşkı