Barış

kanıyla çiçekleri sulayan bir adam

yüzünü karanlığına gömdüğünde

kim anlar ölümün aydınlık koktuğunu

I.

suların hükmünü yok sayan yazgı

belleğini kavrar doğunun

ç/akıl taşlarını ve kuşları özgür kılan

ırmaklar çağlanır Mezopotamya"da

kimse bilmez,

karanlığı kuşanır

azraille koyun koyuna yatarken

II.

eşeledikçe kanar yarası

çözülür dizlerinin bağı

ve dökülür dilinden

Kürdî makamından aşk şarkıları

III.

ki kelebek rüyasıydı gördüğü

yaşadı dolu dizgin

fakat

dikiş tutmadı telâşı hayatla

perde perde inerken gözlerine aşk

uyandı soylu rüyalardan

~~~gördüğü düştü barış ~~~