Baş Başa Çekilmiş Hiç Resmimiz Yok Onunla

İki baş, dört göz fotoğraf çektirmişler
şaha kalkmış sandalyeler sevinçten
kuş sütü eksik aşüfte masa
bembeyaz kesilmiş şehvetinden
rüya renkli porselendeki sıcak çay
kravatsız kadının, ıhlamur kokulu avuçlarında
mısır püskülü saçları omuzlarını öpüyor

ve diyorlar ki:
senden güzeli yok
yok senden güzeli
kirpiklerin öyle diken diken ki
at yelesi gibi hırçın

hangi aşk attı, bu şehveti buraya
hangi şehvet attı, bu aşkı buraya




yağmalanmış ayrılıklardan sıyrılan ,vazgeçilmiş hatıraların
zeytin, peynir, domatesle
poğaça içine girme yarışını seyreden
pembe beyaz krizantemler
dayanmışlar tuzluğa
ağlıyorlar tuzlu tuzlu

hangi aşk attı, bu şehveti buraya
hangi şehvet attı, bu aşkı buraya

biliyorum
baş başa çekilmiş hiç resmimiz yok onunla




birbirine değen omuzlar neler paylaştı
bilemiyorum
ağrılı bir anımsayış...
gözlerimde bir duraklık kin
ellerim öylesine kaçkın
ruhumun her yerinde infilaka hazır mayın
şakaklarımda utandıran karelerin pırıltıları.


yüzündeki kırışıklıkları söküyor
fotoğraftaki kravatsız kadın
bebek cildini okşuyor
sakalların acısı dudaklarını kanatıyor
gülümsüyor
biliyorum
başa başa çekilmiş hiç resmimiz yok onunla



gözlerimden düşen gözyaşlarını topluyorum tane tane...
yavaşça
İncitmeden
rötuşluyorum resmi