B/aşka

Issızlığıma çığ düşmüş gördün mü?

Kar altındadır şimdi

Üşüyor

Çırıl çıplak

Yoksul sevdam..

Duyulmaz gayri yürek sesim

Ne kadar çabalasam nafile,

Çünkü

Tonlarca sen yıkılmış ömrüme..

Göğüs kafesimde

Bir bir sönümleniyor

Sana hasret,

Her biri

Serçe ölçeğinde ki

Öldürmeyip

Süründüren

Kıt nefesim..

Mevsim,

Bir kardan adam çığlığı kadar ürpertili şimdi

Kardelenler kadar da direngen ve başat..

Ah ömrüm

Bu nasıl bir tezat dır?

Hem

Ölmüş gibi hissederken

Hem de

Umudu duyumsayarak yaşamak!

Tıpkı;

Gözlerimin sarkıtlarında ki

Birer kar tanesine bezenmiş

Ağrılı kalbimde ki

Sancılı

Kristal yalnızlığım..

Yani sevgilim

Pili biten saatin akrep ve yelkovanı gibi

Ben

Zaman

Ve sevdam

Donup kaldıysak

Sende;

Ne

Galakside ki onlarca güneş

Ne de

Haddehanelerde ki hiç bir eritici ateş

Çözemez

Kalbimin buzunu..

Bir tek sen

Sendedir ancak

Donmuş

Bu paslı kilidi açacak

Kalan sefil ömrümü uzatacak

Yaşamı eşsiz,

Katlanılır

Ve anlamlı kılacak

Çözüm!

Yok ki;

Ölümü çağrıştıran

Hücrelerimin tüm buzullarını,

Renğarenk açacak

Birer kardelene

Ve

Dönüştürecek aşka......,

O

Ilık nefesinden b/aşka..

15:Ocak:2021