Başladiğimda Da Diyecek Sözüm Yoktu

Heceler sessizce akan mısralarda sayılıyor

Sensizlik gönlüme nakış gibi işlemiş

Bedenimde ki ağırlık mecazen değil!...

Acı bir zorba olmuş sensizlik bana yediriyor



Kanımda gezen şeker misali ayakta tutuyormuşsun

Gözlerimde ki damar gibi besliyormuşsun çehreni

Ellerimde ki snaps noktalarında hissediyorsun tenini

Beynim sen olmuş, sadece vucut değil ruhta kaynamış gibi



Yine ve yeniden ah! Çekesim geldi.

Zaten bu ahlar hep senin tacın idi

Gelmeyen baharların son yaprakları

Dökülmüş son baharlara terki gibiydi



Bazı şair güçlenir mısraları kullanır kiriş olarak

Bazısı mısralar altında ezilir, elde değil eziyor!

Çaresizim biliyorum mısralarım zayıf kalıyor

Taşımıyor bu aşkın ızdırabını çöküyor üstüme



Ağırlığı ve tamamı ile kalbime oturuyor

Sessizlik ile sensizlik çöküyor kıyılarıma

Dağlarım bile işgal altında, her satıh harap

Mümkün olmayacak mı dinlenmiş ızdırap



Ve işte tükendim bakmayın hala yazdığıma

Diyecek sözüm başladığımda da yoktu

Sanmayın bitti değeri kıymeti aşkımın

Sadece tükendim ıssızlıklarda, sensizliklerde

Ne olur bir ışık yak ne olur bir gül bana !