Başlangıç 1

gözlerimi kimsesiz açtığımda

kendi ismimle tanıştım bir yabancı gibi,

örülmüş bir çift patik, yazılmış kanlı bir tarih

gidilecek nice yol, taşınacak bol bol yara

isim konulmuştu işte kara bahtıma..

sanatçının beğendiği

bir taştım ben, kırıla kırıla yapılan,

benim “ben” olana kadar kaybettiklerimle

konulmuş isimden yapılan bir duvardım aslolan

özlüyorum herşeyi, bilmeden hemde..

kopan parçalarımı özlediğim her gece

parke taşlarıyla dertleşiyorum yürüyerek

onlar da kaybettiler kendilerini

başkaları için iyi bir şeylere dönüşerek..