Başlıksız

bu köprüler,
köprüler sağlam aslında, insanlar ağır...

üstünde obezit hüznün çocukları,
ehliyetsiz araçlar,
radyosun da arabesk söyleyen kadın,
ve gişe memuruna hakaretten yargılanan tanrı...
otostopa mecbur kılınmış mendilci kızlar,
dudakların da insanlık marşı,
çok,
çok duyarlı köprüler...
istese dalgalanabilir,
ki sesi çok değişik kızın,
onların ki ölümüne saygı duruşu...

ve gemiler hafif aslında, balıklar,
balıklar çok ağır...

ve sen,
tanrının affı...

hoşçakal derken bile çok güzel sesin,
bu,
bu bende ki suskunluk,
tüm içtenliğimle,
ve iyi dileklerimle,
köprünün yıkılışına,
ölümüne saygı duruşum...

bu arada bende,
seni biletsiz cehenneme geçirmeyen,
beni bileksiz alan,
gişe memurunun ta a....

çok fenayım tanrım, çok fiil, çok yüklem...
boşver içinde ki imgeleri,
koyduğum başlık,
şiirini sevmedi...