Kontrast

Bu/gün benim öldüğüm gün

Bilmem kaç küsür yıl oldu ben öleli

Dualar gönderiyorum ardımdan

Ulaşmıyor besbelli

Ruhum hep huzursuz

sancılı

Karasından cenaze aracının taşıdığı çelenk ne de görkemli

Çok sevdiğim kırmızı güllerle donanmış

Benzim/in sarısına tezat

Daha dün bir yetimi sevindirdim

Nafile

İtaat ettim..boyun eğdim..

Susma dese de yüreğim sustum

Beyaz/a siyah dedim

Siyahı ak belledim

Yürüdüm

Yürüdüm

Karabasan içinde kıvranırcasına

Zinhar yerimde saydım

Su verdikçe çiçeklerim

soldu

Kabında gazel oldu

Defin curcunasına bizzat el verdim

İstemsizce

Ölmek...

Ölmek çok garip

Hisler kayıp

Lakin olan biteni çok uzaktan gelen uğultu nisabında hissediyor beden

Ah o beden

Mermer sütun kadar kusursuz

Hayran bırakıyor gören gözleri

İçini ne kurtlar kemiriyor

O şaşaalı imparatorluğu deviriyor

Boğazımda dizili tesbih

Her tanesi

Ölüler diyarından bir yıl

Doksan dokuza tamamlandığı gün

Huzura ereceğim

Ölüm kokusu

Ahh ölüm kokusu

Bir devri bitiyor

Yeni bir çağ açıyor

Kan kokan

Göz yaşlarının suladığı bu coğrafyada