Başlıksız Şiir

Sen seni bilmiyordun, ben de beni.

Buluştuğumuz yeri biliyordum ben,

sen ondan da bihaber...

Göz yakan bir dumanın keskin varlığıydın.

Gerçekliğinden sual olunmazdı.

İçimde olmuştun ya da dışımda.

Ama en çok sonuma koşuşumdun.

Sana bağımlı sandığındım.

Oysa ben son serüvenime sevdalıydım.

Bağlılığım yok oluşayken,

yokluğunda ağladığımdın.

Kah iki parmağımda kah iki dudağımdaydın.

Dokunduğumda dolaşsan da tüm benliğimi,

yandığın kadar dumandın.

Bense duman olduğun kadar vardım.

Kutsamadım ben seni, kutsaldın geldiğinde.

Bir dileğim vardı

ve gerçekleşiyordu tenine deydiğimce.

Ben anladım ama anlamadı başka kimse.

Kainat hep aynı, riyakar selzenişte;

"Hem cana hem mala zarar, SİGARA ULAN İŞTE!.."