Bazen Durur Düşünürsün

Bazen durur düşünürsün
Geçmişin ayak izlerini silmek istersin benliğinden
Oysa parsellenmiş en sevdiğinler
Kıyı bir kentin köşe taşı gibi
Yüreğinin orta yerinde.

Çok zaman üşürsün zemheri ayazında
Kelimeler tıkılır boğazına
Anlarsın ki gelip geçen yıllar bağbozumunda
Anlarsın ki kaderin kerpiç taşları
Eriyor yaz sıcağında.

Bazen pimi çekik bomba gibi bekliyorsun
Ya da kendini attığın siperin derdini soruyorsun
Delik deşik olmuş mazinin
Kum torbasından ne farkı vardı
Düşünüyorsun, ölüyorsun.

Seyir defteri doldu
Kulaklar sağır