Bedir'i Görüyorum

Bedir'i görüyorum iki gözümde yaşla.
Annesini arayan yavru gibi telaşla

Ufukta bir güneş var, kopup gelmiş buhrandan,
Uzatmış sonsuzluğa ellerini zamandan.

Çölden vahaya doğru yürüdü şanlı ordu;
Kisra saraylarında uyumak artık zordu.

Zulmün kafatasına şimşek çaktı demirden,
Mahşerin kucağında çocuklar güldü birden.

Dalga dalga yükseldi sonsuzun rayihası,
Parçalandı içinde nemrutların dehası.

Göklerde çiçek açtı Mihca'nın düşmesiyle.
Zafer koşup da geldi Allah Allah sesiyle!

Kurtların kuzulara umut verdiği günde,
Azamet çöküverdi hakikatin önünde.

Bedir'i ne pranga tuttu ne de kelepçe;
Bu ne aşktı Allah'ım ölüm bile el pençe!