Bekle

Küle döndüysen,
Yeniden güle dönmeyi bekle
Gül dikensiz olmaz bilirsin sen de
Onu sevmek kolay olamazdı, gördün sen de
Akan kanını da sabırla yine onun yanında durdurmadın mı ?
Onca zorluğa isyan edip, sevmekten onu geçebildin miki ?
Hayır.
Dikenlerle de acılarıda da onunla tanışınca sevdin
O vakit sabret ve
Şimdi aydınlığın karanlığa döndüyse de bekle
Güneşin o göz kamaştıran ışıltısını yine özle
Denizin rengine gönlünü bin kere hayran eğle
Yaşanmışlıkların köze dönmesine de yavaşça gülümse
Bugünden usulca geçmişe bakıyorkan yine de
Artık geçmişte kaç kere küle dönüştüğünü değil
Kaç kere küllerin arasından doğrulup
Yeni bir gül olduğunu hatırla sadece
Ama şimdilik sessizce
Sadece bekle
Bekle...!

Yine de beklerken de giden olduğunu aklından asla silme
Bir gün ne giden ne de kalan olmak zorunda olmayacağını bilerek
Yüreğinden gelen her sesi, hep dinle.
Bazen kaybetmek kazanmakla eş değerdir demekten yine geçme
Böyle düşünürken de bir daha eskisi kadar üzüleceğine
Artık hiç mi hiç düşünme
Bundan böyle şuna inan daima
Kaybedecek şeyi olmayınca, kazanmaktan başka ne kalır geriye ?
Şimdi seni eskiten o eski acılarını da sök at geçmişinden
Eskiyen eskilerin arasında boşluğa savrulurken
Sen de yasını tut, acılarına yüreğin veda ederken.
Ve inan daima
Gün gelir, eski acılar yerini yeni mutluluklara bırakır
Herşeyin bir gün elbet yenisi gelir
Belki de bir gün bir umutla
Sesizce yükselir ruhun aynı gökyüzüne
Lakin bu kez bambaşka diyarlara,
Eski acının yeni mutluluğu döndüğü bu dünyanın cennetine
Göz göze, yürek yüreğe
Sevdiğinin tam karşısına gelirsin belki de
Yüzünde onun hasretiyle yeni doğmuş bir gülümsemeyle
O an Kabulleniverirsin bir anda,
Onsuz geçen onca yılları da
Hatta belki de hiç yaşanmamış gibi unutursun acılarını da Mutlululuğun bir umudu uğruna
Silersin bir mutlu gün hatırına,
Bin acı dolu zamanlarını da.
Kışın ortasında yazı yaşarsın bir anda
Ama şimdilik sessizce
Sadece bekle
Bekle...!


Yine de bugünlerde her şey bir muamma gibi gizli gelecekte
Geleceğe dair yok ki bir ışık bile
Bu zifiri karanlık yürek nöbetlerinde
Aydınlığına hasret kalmışken çaresizce
Gözlerinin hayali bir mum ışığı gibi yüreğinde
Şimdilik sessizce,
Sevdiğinin sesini bekle
Bekle... !




Yazılış:4 Şubat 2010
S.Hisar/İZMİR
[email protected].?~~