Bekle Deme Bana

en çok seninle dertleşiyorum
bu aralar
dinlediğin gibi sessizce söyle
ne zaman yağar bu kar
kaçıncı fırtınada kapanır
alnımın çatlayan yeri

akşamımı çalma sevgili deniz
bekle deme bana
umutlandırma beni
bak düşen her kristal tanesini
tek tek saklıyorum öperek
bir de kendine bak
düşmeden üzerine daha
eritiyorsun her geleni

durgunsun bu aralar
yüzün buz rengi
belli unutmuşsun beni
dalgalanarak senin yerine
çırpına çırpına ben hatırlıyorum her şeyi

bekle diyorsun ya
"az kaldı yağacak kar"
bu aralar
düşlerimi yurt belledi
beyaz kanatlılar
onlarda bekle diyorlar
beklerim de
sabrın kalesi düştü bilmiyorlar
düşlerimde yas var

yine yağmur başladı
nasılda koşuşturuyorlar
gökten yere özlemle
ben de yerden göğe akıyorum
hasret dolu gözlerle

kimbilir belki bir tane/n olup
sularına düşerim

söyle sevgili deniz
bu kar ne zaman yağar
yüzüm ter içinde
avuçlarımda kor
hatıramda kir var

söyle

hangi geçmişi kar soğuğunda yıkar..