Beklenen

Yorgun sokaklar gibi sustum,

Gidenin ardından değil, kalanın çilesiyle

Adın, dudaklarımda yarım kalan bir dua,

Bir seher vaktinde tutmadığın söz gibi ağır

Gözlerin…

Bana uğramayan bir baharın hatırası şimdi

Ve ben, her sabah

Adını rüzgâra yazıp

Resmini taze gül yapraklarına çiziyor,

Kendimle kavga ediyorum...

Bir yol vardı yürürken elimden tuttuğun,

Şimdi taş, şimdi suskun, şimdi yokluk dolu...

Ne bir ses var ardimdan dön diyen,

Ne de bir sebep unutmamı isteyen...

Ben seni,

Hiç gelmeyecek bir baharı bekler gibi sevdim.

Her seferinde biraz daha eksilerek,

Her defasında umutlanarak ve yanarak...

Bir şiir gibi sustun içimde,

Ve ben, seni okudukça ağladım

Şimdi anlıyorum...

Bazı aşklar sadece yürekte kalır,

Bazı bekleyişler hiç bitmez…

Sen,

Gelmedin...

Hala bekliyorum...