Beklenti

alkım bile tarafını belli ediyor
aşk renklerin nerede ?
bir kırmızını görüyor gözlerim
o da kalp olsa gerek
çarparken kırılmış akmış boyası

suskun bir fincanın karartısında görüntün
kısır umudum kapansın ömrüne
hapsol, duvarlarını yıkmaya yumruklar sıkıyorum
özgürlüğe daha cahil, öpülmeye yürekli değilim.

seyyahım bu ahirde, telve gibi yoğun
ayarladım varsıllık içinde uyanmanın tinini
ayaklarımı denize değdirip, seni ılıklaştıracağım
yüzmek için kurak, henüz ıslaklığa alışık değilim.

uçmaya çalışırım sema benim sanırım
kaknem uğurböceği konsun beninin üstüne
çirkinleş, ben ki üşümeye pencere arıyorum
yanmaya daha kış, sevilmeye hazır değilim.

hikayen var mı diye sorular yahut gücün
var mı el pençe divan suyun, denizle
ağlama demiş midir ya da fazla derinime inme
ya da fazla benzemeyelim birbirimize
aşık yaşar demiştir belki de

oysa aynı olan tek şey tahta bir tabuttur gerçekte,
ve hep mutludur, vardırır sonunda aşk denen ebediyete.