Bekleyiş

oturmuş,
zamanın en ücra köşesinde..
oturmuş,
çatlayası başı
ellerinin arasında..
oturmuş,
bir durakta,
bekliyor!
saat gece iki...

biliyor,
otobüs gelmeyecek.
esmer suratına
tiksinç bir vehim
oturmuş..
gelmeyecek!
ümitsizliğin
çıldırtası dinginliğine
dayamış kafasını,
bekliyor,
gelmeyecek olanı...

biliyor,
yaşanamayacaklar
değil mesele..
mesele,
kalbinin kenarını kemiriyor,
bir lağım faresi gibi,
üşüyor,
bu kavurucu
ağustos gecesinde.
uyku; en ulaşılmaz mertebe,
yanacak olacaklar için.
biliyor...

oturmuş,
akrebin kıskacında.
bekliyor ürpertisini
kayacak yıldızların.
biliyor,
gelmeyecek otobüs.
mahrumiyet
bir kuvvetli teselli,
vazoya konulmuş
beyaz bir gül gibi,
rûhunda...

oturuyor
en ulaşılmaz mertebede.
soluyor dumanını
fakir bacalarının.
vazodaki beyaz gül
soluyor..
biliyor..
bir başka baharda
bekleyecek mutluluğu.
kuruyor, gelecek,
baharın hayalini.

kuruyor alarmını
gece saat ikiye,
gelmeyecek
olanlar
için...