Bekliyorum

Zaman hiçbir şeyi iyileştirmez
iyi etmez.
Sadece üzerini örter bütün pisliklerin.
Kimisi zamanı sessizce yaşar içinde
Kimi dışına atar
Kimisi zamanın içinde yaşar.
Bir aşık aşkından vazgecebilir mi hiç?
Bir anne çocugundan
Çiçek sudan topraktan vazgecebilir mi.
Sende öyleydin işte
Gitmiştin bir kaç zaman önce
Ne unutabildim
Nede unutmayı göze alabildim.
Gidemedim senden uzağa
Gidemedim işte
Başkasına
Başka tene gidemedim.
Uzaklardaydın
Uzanmak istedim ama uzanadım ellerine.
Gelmek istedim
Sarılmak istedim olmadı.
Bekle demiştin giderken
Gelecektin
Söz vermiştin.
Bekledim
Çok bekledim hemde
Ve bekliyorum hala
Gelmedin..
Ben eksik kalırım ellerin olmadan
Yürüyemem ki bu yolu tek başıma
Atlatamam ki kalbin kalbimde olmadan.
Saçlarına dokunmadan nasıl rahat uyuyabilirim
Ya o kokunu içime çekmeden ?
Sana bu şiiri bıraktığın yerden yazıyorum
O hep oturduğumuz banktan.
Hep konustugumuz çiçekci teyzeyle
Beslediğimiz süt verdiğimiz kediyle.
Bir dönüp bakıyorum da bazen geçmişe
Çıkılmaz bir diyar alıyor beni içine.
Kayboluyorum
Adres yok
Yol yok iz yok.
Bazen de tek basıma turluyorum o terk-i diyarları.
Şimdi nerdesin sevgilim
Kimlesin
Nasılsın ?
Üşüdüğünde bir çift el ısıtıyor mu ellerini
Montunu çıkartıp örtüyor mu omuzlarına.
Sarılıyor mu canın cıkacakmışcasına ?
Ya saçlarını okşuyor mu benim gibi
Bir teline zarar gelmekten çekinircesine .
Hiç sanmıyorum
Sen giderken sadece kendini götürmedin gittiğin o yere
Beni de
Kalbimi
Ruhumu her şeyimi götürdün.
Şimdi ben yine o banktayım
Biliyorum geleceksin
Biliyorum.
Bende geleceğin günü bekliyorum.
Seni çok seviyorum....