Belâdır

pîri mehmet paşa camisi’nin çinilerine

bakıp bakıp seni düşünüyorum

adın da belâdır senin gözlerin de

boşnakbahçe’ye gitmeye niyetleniyorum sonra

yüzüm hüzünistan'a dönük, dilimde franz kafka

adın da belâdır senin gözlerin de

bakıyorum da: deniz, senden daha sâkin değil

bir ayrılık prelüdü çalıyor

adın da belâdır senin gözlerin de

çamurda dirim arıyor karabatak kuşları

salınımlarını dinliyor umarsızlığın

adın da belâdır senin gözlerin de

gene martılar, gene martılar, gene martılar

kaçınamıyor kaderlerinden, anlıyorum

adın da belâdır senin gözlerin de

bir sokak kedisi tüylerini yalıyor

kendinin mi yoksa geçmeyen zamanın mı

adın da belâdır senin gözlerin de

bir kaya devriliyor yarlardan

kefal balığının biri dünyayla çarpışıyor

adın da belâdır senin gözlerin de

bulutlara bakamıyorum, bulutlar ağlak

sığınmaya âlicenap bir yürek arıyor

adın da belâdır senin gözlerin de

ahâliyi diyorsan, ahâli âhirete

hisse senetleri ve yalanlarla hazırlanıyor

adın da belâdır senin gözlerin de

ya sen, hangi acının yarıçapında

hangi kökü kurutulmuş karanfildesin

adın da püsküllü-belâdır senin şiirselliğin de

(*): Bir Nokta, Temmuz 2015, Sayı 162