Belki

Gülüyorum 

Belki mutluyumdur

Belki de üzgün 

Hava soğuk 

12 güvercin konmuş pencereme 

Öyle iç içeler ki

İzlerken ısındı 

Donmuş parmaklarım 

Mutluluk neydi?

Aile neydi?

O beyaz sayfalar 

Küçük kırlangıçlar

Neydi bütün bu bildiklerim 

Bilir miydin sen şair/e

Kaleminin yazmadıklarını 

Gözünün görmediklerini 

Bilir miydin sen 

Belki kuş 

Kuş değildi 

Mutluluk 

Mutluluk değil 

Biz öyle tanıyoruz onları 

Ama yabancıydı aslında 

O tanıdık sandığımız...

Zaman tükenir mi hiç 

Yoksa hep böyle akıp gider mi

Belki zaman yoktur

Belki de vardır 

Belki, belki,belki...

Bilmek istediğim 

O kadar çok şey var ki 

Hepsini bilemeyeceğimi bile bile

Aradım durdum her vakit 

Şimdi yine yalnız başıma 

Bakarım pencereden 

Ararım kapısı ölüm olan

Bilinmez diyarı 

Kimisi inanmaz bu diyara 

Belki doğrudur 

Belki de yanlış

Oysa ben beklerim hep

Gelecek olanları 

Kimi zaman bilgidir misafir 

Kimi zaman sevgili 

Keşke her şeyi bilmek kolay olsaydı 

Belki iyi olurdu 

Belki de kötü 

Bildiğim şu ki

Uzayan benim

Kısalan ömrüm