...Belki -Belki-lerim Bile Yoktur Artık !...

Bişeyler yazmak istiyorum ama ne ?
Bir bağırmak geliyor içimden bir susmak...
Dengesizim bugünlerde ; biliyorum !
Bir eksiklik var ama... Bulamıyorum !
...
......nerde ne yapsam ?
......ne konuşsam ?
......kime kızsam ?
......kime küssem ?
......kime patlasam?
...
Aklım durmuş sanki...hiçbişey bilmiyorum !
//
Uzun zaman olmadı;
Gülmeyeli unutalı,
İçimdeki umudu kaybedeli,
Hayallerimle vedalaşıp kaderime küseli,
En önemlisi hayatı tanıyalı çok olmadı (!)
Bende aşktan gözü kararanlardan
Mutluluktan uçanlardandım...
Bende her şeye inat sevgiden yana olanlardandım..
Ama?
...
Yitirdim hepsini !
...
Önce gamzelerim kayboldu yavaş yavaş...
Sonra...umudumu çaldılar !
Terk etti mutluluk ruhumu tamda yeni tanışmışken ...
Bir baktım ki kalmamış yaşamak için sebep !
Ne birinin umrundayım ne de birileri umrumda.
...
İşte tam da o zaman dedim ki ;
<< bu mu yaşamak ? >>
Ve sonra sildim tüm yaşanmışlıkları...
Helalleşip hayatla çekildim kafesime...
\\

Belki bu yüzdendir şimdi hiçbir şey yazmak istemeyişim,

Bu yüzdendir ;

hiçbir şey bilmeyişim,

hiçbir şey olmayışım,

hiçbir şeyimin olmayışı ...

Belki de -belki-lerim bile yoktur artık !