Belki de

Kim anlar halimizden, lal olmuşken dilimiz
Boşuna feryat figan, boşadır bu çırpınış
Kim tutar düşer iken, bağlanmışken elimiz
Anlamsız sona sitem, baştanbaşaymış yanlış

Belki de bu karamsar, düşüncelerin özü
Bu yüzdendir yalnızlık, saatlerine tutkum
Belki de şu geçmişin, hiç eskimeyen yüzü
Bu yüzden karşımdadır, yarına olan kuşkum

Keşkelerle yazılmış, tarihim bu yüzdendir
Doğan her güneş ile karanlığa dalışım
Belki yalnız bir cümle, yalnızca bir sözdendir
Şu milyonlar içinde, tek başıma kalışım

Belki de yalnız gölgem, beni anlarsa anlar
Şahitlik eder suskun, kaldığım zamanları
Belki de sığındığım, o eskimiş limanlar
Anlatır yokluğunda, kaybolduğum anları

Anlatır ya da gece, semaya tutunarak
Kurşuni bulutlara, durgunluğumu şimdi
Düşen yağmurlar ile, belki de avunarak
Söyler ruhumu benden, çalıp götüren kimdi


Tutanaksız sayfalar, serilir ya da göğe
Kırılır tüm kalemler, önünde gözlerimin
Kim haklı ve kim haksız, yapmadan muhasebe
Hükmü verilir hemen, tüm harfsiz sözlerimin

Sonra kapım çalınır, öksüz kalır şiirim
Yazılmamış sözlerle, ağıtlar okunarak
Belki fısıldar âlem,' Her şey bitti şairim'
Ve giderim sessizce, boşluğa dokunarak