Belki Okursun Diye Seni Son Kez Gördüğüm Günü Yazdım İşte (Kübra)

Hadi başlayım mı seni anlatmaya?Ne dersin...


Seni gördüğüm ilk gün...!
Melekler yüreğimden yüreğine giden yolda,
Bir köprünün temelini atmışlardı.
Gerisi sadece ikimize kalmıştı.


Köprümüzde yolun sonunu görememiştik.
Sanki bir şeyler eksikti.
Benim aşkım aşktı ama seninkisi Bamb(a.ş.k)a.
Yaraladın beni be kübra, aşkını kalbime gömdüm ama unutamadım.
Yazdım yine sana en içten aşk kokan hecelerle.


Sildin beni, tarihe gömdün.
Ama ben seni asla unutamadım, unutmam,unutulmazımsın.
Hata bende suçlar sende, keşke taa en başına dönebilsek.Durduralım zamanı..!
İşte o zaman ne yaptığım hatalar kalırdı, nede senin suçların.


Ve işte o an geldi.... Ayrılık zili çaldı aşkımıza.
Aşk(ı.m.ı.z.a) diyorum çünki hala senden haber bekliyorum çaresiz kalsamda.
Boşa hayaller kursamda.
Seni bir defa düşününce,
Tam bir günümü senin hayellerinle süslüyorum kendinimi kandırıyorum.

(SON GÜN)

Ve son kez sana doya doya baktım doyamadım.
Bunca geçmişimiz varken seninle.
Bir vedalaşmayı bile çok gördün.
Eve geldim sabaha kadar ağladım.
Ankara sokaklarında kayboldum.

Seni unutmak kaderimse ölmekte ecel olsun bana.
Olsunda biran önce gidiyim ahir hayata.
Dayanamıyorum ben bu acıya.
Sensizliğe dayanam ki ben bu bünye taşıyamaz kendini sen olmayınca.


Kübra ilk aşkı sende tatdım ben.
Aşkı yaşatmadın belki ama,aşkın ne olduğunu öğrettin(ızdırap)
Herşeye rağmen seni tanımak güzeldi lanet etmiyorum sana bi kere kıyamamki sana
Hala umutlar içinde kapılarım sonuna dek açık sana sevdiğim.

Seni son kez gördüğüm günü anlattım işte sevdiğim.Sende beni anlat hadi bekliyorum seni ölümüne.....