Belki Sana Belki Bana 1

her şey gitmelerinle başladı
ilk önce vedasız kalan geceler..
sonra saatlerce beklemeler..
ondan sonra ise kapanan kapılar başladı..
ayrı ama bir bütün rüzgar esiyordu
ve dışarıda kalan yüzüm
iki damlayla cevap buluyordu
sitemler vardı yüreğimde.
gece karanlıktı.
ve bir ışıkta yoktu
karanlık kalan yönlerime
doğru giden bir yol
yüreğimi saran yalnızlık vardı
sevdaya ağlıyordu
sevda ise bana ağlıyordu.
ben ise ona ağlıyordum.
o ise gidip sevdiğine ağlıyordu.
yaralı gönüllerde.
gün ışığını arıyorduk.
o bir prensini arıyordu.
bense prensesimi.
oysa kimse yoktu.
Ne onu avutan sözler vardı
Nede beni beni avutan sözler vardı
gecede kaybolmuştuk
Adresler birbirine uzak
Ama bir o kadar yakındı gönüller
Aynı acıyı
Aynı duyguları yaşıyorduk
Ve ayrı insanı seviyor olması
Ayıran bir noktaydı beni
Birimiz yokuşu
Birimiz ise inişi seçmiş gibiydi
Öylesine uzaktık ki
Bir bütünü yarıya böldüğümüzde
Aynı tadı ama ayrı bir dünyayı
Yaşıyor olacaktık
Ve zaman bizi ya bütün kılacaktı
Ya da parçalayıp toz halinde
Savuracaktı yalanlarına
Bilmiyorum belki de öylesine güzel olacaktı ki
Belki sana belki bana