Ben Aşıktım Sen İse Kumral

Ben ellerimi, senin ellerinde unuttum
serin bir akşama üstü kapalıyken gözlerim.
aciz dilimin aksanına aksan, derken
hafif tebessümlerine eşlik ederdi gamzelerin
çığ gibi düşerdim arasından, aramadan kendimi...

Siroza kapılan düşlere uyardım hep,
gökkuşağım rengarenkti mesela
gözlerinden beri o artık kahverengi.
sabit duvarlarım vardı, özledim dediğimde boş boş bakan.
her şey mi felakete yakındı senden önce?
Şimdi ne fark var ki?
soranlar alacağı cevabın tatminsizliğinden memnun bile değil.
ne yaptı da kapıldın ona?


Oysa birşey yapmadın;
Sadece ben aşıktım, sen ise kumral...