Ben Belki Birebir Birdirbir Oynuyorum Ölümle

......................'ne kadar yakınımda ya da uzağımdasın Ingeborg? Bana
söyle ki seni şimdi öperken gözlerini kapayıp kapamadığını bileyim'

Paul Celan


duruluyorum sessizliği
anlamadığın pek çok şeyi
hüzünle okuyorum kuruyan kemikleri ve hüzünle ne çok yakıyorum
bizi yok eden kıvılcımsız aşkı gittikçe

çünkü hoşuma gidiyor burnunun soğuktan üşümüş kızarıklığı
dağlara tepelere dikensiz düzlüklere tenezzül etmese de ay ışığı
duruluyorum çiğ sessizliği içinde
ürperiyorum el değmemiş yalnızlığı

ama yine de uzağımda değilsin ve çalkalayıp duruyor
merdaneler gök yüzünde bir sağa bir sola bombaları
sulara tutunmaya çalışan çocukları
parmakları
dağılan damarları
topluyorlar BM işaretli torbalarla
oyuncaksız kalıyor ruhları

bu kadar önemli miydim
senin için bilmiyordum
ya da çok çok özel
uzaktan bir dost olduğumdan emin değildim

birinci not:
unuttum
unutulduğumu sanıyordum
ikinci not:
hayaldin
hayaldim