Ben Bilmem

Kumdan kaleler yapmam ben
Korkarım yıkılmalarından
Sırçadan saraylarım olsun istemem
Kırılırsa batar ciğerime
Cam kırıklarım

Oluk oluk akmaz bendeki
Sevda pınarları
Safi sudur akan
İçince insanı serinleten
Ad takmam garip garip

Anlatırım süslemeden
Aklımdan geçenlerimi
Sıcaksa sıcak, yakıcıdır
Güneş gibi
Öykünmem patlayan lavların sıcaklığına
Parlaksa parlaktır
Sevgilinin gözleri
Takmam yıldızları ışıl ışıl derken
Gözlerine

Olsa da
Yazılan herşey tekrar
Börtü de aynı böcek de aynı
Karanlık !
Zaten hep korktuğum olay
Güneş mi?
Hergün doğmasa
Aydınlık olur mu kolay?
Üç günde şiir yazan değilim
Gelirse aklıma çiziktiririm

Bilmem ben yıldızları yazılara yapıştırmayı
Ya da karanlığı bir Ejderhanın
Kuyruğunda yatırmayı
Anlamam öyle
Bir plağın kırığından çıkıyordu
Tizden bir ses demeyi
Derim ki ;
Bozuk bozuk çalıyordu
Elindeki Pikapta ,sevgilinin sesi

Mavi sevdaları bilmem
Sevda sevdadır gözümde
Çok can yakanı varsa
Karadır derim ,kara sevda bu
Herkes gibi
Ezelden beri
Döndürmem kelimeleri
Dilim dönmezken ne haddime
Yekten söylerim
Sevdiğimi

Sevmediğim varsa eğer
Nasibi bile olamaz yazdıklarımda
Kolay söylemem sevdiğimi
Ama seversem de
Süslemem,aklıma getirmem
Yanlışa çeker mi?

Ben sevmenin bin çeşidini bilirim
Her seviyorum dediğim anlar söylenen şeklini
Düşmez yanılgıya kelimelerim.
Belki bu yüzden
Aha bu yüzden
Çekinmem, hiç çekinmem
Sevdiğimi söylemekten.

Bacıysa bacıdır,dostsa dost
Oğula sa oğuldur başka kaba konmaz
Kardeş se kardeşe uyar olur mu?
Ne Gökkuşağı iner yere
Ne Yıldızlar toplanır elle
Ne de Ay konuşur hüzün dağıtmak için
Ama işte,yarımda olsa şairlik var serde
Olmazı oldurmak değil midir
Duygulara gaz vermek.

Gönül telini titretmek değil midir
Acıdan bile haz eylemek.
Büyüklük
Değil midir büyürken küçülebilmek?