Ben Bir Abdalım

Her bir dem ile alemde coşar gönüller,
Kapalı kapılar ardında döner semazenler,
Birbirini kovalasada daima hep mevsimler,
Avaredir gönlüm bazen ağlar,bazen güler.

Sarmaşık yaprağı gibi sarardı ömrüm,
Hiç sefa çekmedim hep cefa gördüm,
Sevgiyi kendime nedense haram kıldım,
Kınamayın beni alemi hep ar'lıdır sandım.

Diyar diyar gezdim aptallara akıl tanıştım,
Her gördüğümü dost bilipde kapımı açtım,
Bir dirhem aklım var onuda sizle paylaştım,
Herşeyimi kaybetsemde aradığımı bulamadım.

Üzerimde elbisem yok diyerek beni deli sanırlar,
Nezaman boynu büküklüğümü görseler alaya alırlar,
Durmam dağlar taşlar gezerim beni seyyah sanırlar,
Bilemedikleri olduğunda beni abdal bilip beni ararlar.

Ben giderim ardımda kalır koca sıra dağlar,
Kimsem yok hangi gözden dökülür yaşlar,
Doğru söyleyen azdır olsada kesiktir başlar,
Evren'e çok geldi herhalde alemdeki taşlar.