Ben Bir Çocuğum

Ben bir çocuğum...
Diğer çocuklar gibi oyun parkında oynamadim hiçbirzaman...
Buralarda sabahları kurşun ve atılan bombaların sesiyle uyandım...
Gece yatarkense...
Tanrı'ya birgün daha yaşayabilmek için dualarla uyudum...

Ben bir çocuğum...

Asıl Savaşın merkezi kalbimden sonra evimdi...
Heran bir ihbarla evimiz ya basılırsa diye korkardım...

Ben bir çocuğum...

Bana annem hiç ninni söyleyemedi...
Yada masal anlatamadı...
Ninnim kurşunların biranlığına girip çıkarkenki cana verdiği acı,
Hikayem ise savaştı...

Evet ben bir çocuktum...

Şimdi koca adam oldum...
Benim çocukkenki korkularimin yeni sahibi oğlum oldu...
Benim okumaktan en nefret ettiğim hikayeyi oğlum benden devraldı...
Ve oğlumdan sonrada...
Korkuyorum söylemeye ama eğer yaşarsa torunum...
Bir lanet gibi..
Bir aile geleneği gibi...
Kan davası gibi
Devrediyor savaş yeni canlara...

04 Aralık 2010 212 şiiri var.
Yorumlar (3)
  • 13 yıl önce

    çok güzeldi kutlarım yüreğine sağlık

  • 👍👍👍👍savaş karşıtı genç yüreği kutluyorum duyarlı anlatımından dolayı..keşke herkes bu yaşta bu kadar duyarlı ve tepkili olsa savaşlara.

  • 13 yıl önce

    ne umutlar taşlardık seninle sen hep ıskalardın bense daha çocukken öldürdüm o kızılcık sapanla umutlarımı çocuktum bilmiyordum günah olduğunu yağmur sızardı o ihtiyar kiremitlerden damlalar şarkı söylerdi tencerelerin içinde ninni der uyurduk sonra rüzgar kıskanç bir kuma gibi yağmura inat duvarları delerdi yüreğimdeki son kibrit çöpü ile yaktığım mum sönmesin diye siper olurduk kimse görmedi bu yüzden gözyaşlarımı hep karanlıktı çünkü bu yüzdendir güneşten korkar gözyaşlarım gece çıkan kan emici ucube değildirler aslında...