Ben Bir Kuklayım Siz

İperinden kopmuş bir kuklanın
Şaşkınlığıydı gözlerindeki
Şimdi ne olacak?
Susmalarını balkonuna sakladığı
Saksıda büyüten
Kadın!

Dolama iplerini boynuna
Hiçbir acı darağacı olmaz
Düşlerine
Ellerini uzattıkça yaklaşmaz
Yıldızlar
Ama uzat ellerini
Belki de değer bir yüreğe
Başka yıldızlara sevdalanmış
Bir kimsesize...


İzin ver öpeyim gözlerinden
Gözlerinin içine hapsettiğin
O küçücük kızın sevdasından
Gözbebeklerinin konaklığında
Kaç yılı devirir
Bir yalnızlıktır
Mayamızda fazla kaçan
Ondan mıdır tüm sevdalarda
Bir yalnızlığı özleyişimiz
Durmadan


Kim sever şimdi bizi
Aynaların üstünü örten
İki ucube yürekli
Kim sever şimdi...
Biz sevememişken
Bizi...
Açma aynaları
Açtıkça kanıyorum
Gördüğüm ben olamam
Ben gözbebeklerinden öğrenmiştim kendimi
Hangisi benim şimdi
Aksine düşen o küçük kız mı
Yoksa aynaların lanetinde ki ben mi?
Ne olur cevap verme bana...