Ben Bu Sabahlari Hiç Sevmedim Anne

Ben bu sabahları hiç sevmedim anne

Düşecek üstüme

Dağıtacak baharlarımı

Hep o sırdaş dostlukların bıraktığı sıcaklığı

Alnımdan süzülen helal teri

Daha soğutmadan

Buğulu bir sabaha bırakacağım

Korkarım anne

Ben ellerim olmadan yaşarım

Bacaklarım olmadan da...

Ben nefes almadan da yaşarım

Ama baharım olmadan

Yaşayamam anne

Bir de bu sabahların heybetiyle yitiririm düşlerimi

Düşlerim olmadan nasıl yaşarım anne ?

Bak ellerim üşüyor

Biliyorum dayanamazsın

Ağlarsın da bir damla yaş bende bulamazsın

Avuçlarından inci inci dökülürüm de yakalayamazsın

Ben bu yağmurları da sevmedim anne

Sırılsıklam ıslatmıyor

Kir tutmuş paslı demir parmaklıklarımı yıkamıyor

Yüzüme bir düşman gibi tükürüyor

Bu yağmurlar da bir gün beni alacak

Görürsün bak

Ama sen buna da dayanamazsın

Kapat gözlerini

Usulca tozlarını al kalbinin odalarının

Biraz ferahlat gönül deryasının

Kürek tutmayan bitik kayıklarını

Alnım hep yukarıdan yürürüm anne

Yenilir miyim ben hiç bu esarete

Ardımda ne baharlar bıraktım

Çok toza dumana karıştım da

Bir tozunu alamadın anne ömrümün odalarının

Ne çok aynasızın kollarından tuttun kurtardın da

Bir bu sabahlardan kurtaramadın beni anne

Ben bu sabahları hiç sevmedim anne

23.09.2018