Ben Bugün Doğamıyorum

Anne bugün benim doğum günüm biliyorum
Ama ben bugün doğamıyorum...

Nice yıllara kelimesini duymayalı çok oldu
Ki zaten nice yıllar bu mapusta soldu
Şu paslı ranzanın gıcırtısı sesin
Yaktığım her sigara pastama mum oldu

Gözümde tütüyorsun anne
Ama ben seni göremiyorum

Öpemiyorum o hasret kokan ellerinden
"kara oğlum" dediğini duyamıyorum
Evet anne bugün benim doğum günüm
Ama ben bugün istesemde doğamıyorum

Bir asma kilidin gölgesinde kaldı sevdam
Gökyüzündeki yıldızları sayamıyorum
Onun yokluğu, senin hasretin derken
Koca avlu dar geliyor, nefes alamıyorum

Anne bugün benim doğum günüm
Ama ben bugün doğamıyorum...

Bir demir kapının ardında yaşamak nedir bilirmisin anne
Ben buna yaşamak bile diyemiyorum
Her gece zifiri karanlıkta yatıyorum
Sabahları öpücüklerinle değil gardiyanla uyanıyorum

Öpücüklerini özledim anne..

Burda dahada zayıfladım hiç bişey yiyemiyorum
Sakallarım uzadı, yavaş yavaş insanlıktan çıkıyorum
Biliyorum anne bugün benim doğum günüm
Ama ben bugün doğamıyorum...

Hani her düştüğümde sen kaldırırdın beni
Kanayan dizlerime merhem olurdun, ağlamama hiç kıyamazdın
Ben buraya düşeli çok oldu neden hala kaldırmadın
Görüş günlerine gebe sevdamızı ne çabuk unuttun
Giderken beni niye götürmüyorsun anne
Ben niye seninle gelemiyorum

Duramıyorum..
Artık dayanamıyorum..

Duvarlar üzerime geliyor yıkılıyorum
Anne bugün benim doğum günüm
Ama ben bugün doğamıyorum