Ben Çocukluğuna Bakir

Sevdanın renge boyandığı günceden
Ben belaya hazır
İstanbul sana nazır
Zulme boyun eğmeden
Gönül yare hazır

Külfetine dudak araladım
Ben çocukluğuna bakir
Aşk dediğin tek kelimeyken
Mektebinden yüksek tahsildir

Kan toplamış topuklarımdır
Irak gürzü yakandır
Sebeb-i vazgeçiştir
Nur cemalinde başkadır

Kaldım hududunda
Hüviyetsizliğim
Dikenli bakışlarındır
Ve
Zehr-i zakkum olmayan
Dipsiz Leylalığındır

Yelin kafidir
Sina gündeliğime
Öyle şaikalar değildir
Dualarla
Ekber'e el açışımdır
Helalinin ucunda

Maraz etmedim
Bana ülfetini bilmeden
Karanlık zifir olsada
Tuvalinde bezenen
Ak ve aldan sancağımdır