ben de yorgunum be şehir...

yorgun şehir aç gözlerini
veda etmeden nasıl gideceksin
kime bırakıyorsun güzellğini
gizemini ve içinde gizlediklerini...

iskele sensiz anlamsız kalacak
deniz hırçınlığını azdıracak
bulut gözyaşlarını arttıracak
gitme benden yorgun şehir...

haklısın aslında enine boyuna düşününce
çözüm bulunamadı trafik denilen işkenceye
hasret kaldık denizin muhteşem sesine
bu veda değil bir kaçış hem de gizlice...

aşk denilen duygu senle başladı
rüzgarın aşkla saçımı okşardı
kabullenemem senden ayrılmayı
unutamam yorgun şehir beni yavrun bilip sardığını............