Ben En Güzel Kuzguncukta Ölürüm

Ne zaman bu köşeden baksam, sırılsıklam bir yakamoz görürüm
Tenhasında yalnızlık, yalnızlığımda sevda büyütürüm
Sessizce bırakıp kendimi serin suların koynuna
Biliyorum ben en güzel Kuzguncukta ölürüm

Galata bile kıskanır bendeki bu cesareti
Mart cemresine bir gece gam düşürürüm
Leyl yıldızları şahittir serden geçmişliğime
Biliyorum ben en güzel Kuzguncukta ölürüm

Bahar yağmurları ıslatırken saçlarımı
Bir kuzey güzelinde emanetim kalır
Yokluğun dehlizinde savurup şiirlerimi
Biliyorum ben en güzel Kuzguncukta ölürüm

Sahte ışıklarından sıyrılırda düşkünlüğüm
Fiyakalı bir selam çakarım Boğaz balıklarına
En nihayetinde son bulur İstanbul sürgünlüğüm
Biliyorum ben en güzel Kuzguncukta ölürüm