Ben Hep Seni Görüyorum! Onlar Bunu Bilmiyorlar

İnsanlar nereye baktığımı merak ediyorlar..
Baktığım yerlere bakıp; birşey göremiyorlar..
Oysaki ben, baktığım her yerde seni görüyorum! Onlar bunun bilmiyorlar..
Otobüste, vapurda, yalnız başımayken..
Martıların mavi gökyüzünde beyaz pamuklardaki dansını izlerken..
Yağmurda, aralarına su dolmuş, dilenci çocukların yalın ayak bastığı taşlarda yürürken...
Denizin derinliklerinden; oltamla çıkarttığım o pullu balığı kovaya atarken;

Ben hep seni görüyorum! Onlar bunu bilmiyorlar..

Her sabah kalkıp taze demlenmiş çayımı yudumlarken
Günümün ilk sigarasından derin bir nefesi senmişçesine içime çekerken..
Ve anlık bir zevki vucüduma verdiği zehirle üflerken...
Ufuğa doğru baktığımda, denizin gökyüzüyle kesiştiği noktada ufak bir gemiyi izlerken..
Denizin de o gemiyi dalgalarıyla bir sağa bir sola sallamasına bakarken
Eski, tozlanmış, sesi biraz cızırtılı çıkan radyodaki yabancı şarkıyı dinlerken..
Ve beni aydınlatan güneş gözlerimi kamaştırırken..

Ben hep seni görüyorum! Onlar bunu bilmiyorlar..