Ben Sana Geç Kaldım

çünkü sana geç kaldım
tutsaklar ağlarken ölü güvercinlere


ve harf düşerken cümlenin tılsımlı sonlarından
yalın yankılar göçtü denizlere


ismine koşamayan göçebe izlerim yapıştı kumlara
alnımdaki ter yaşlanınca üstüne birde tükenmişliği zamanın


mahpus ettiğim zihnimin sol anahtarı uçuşunca türkülerden
demir parmaklıklarda aradım haramlaşan tüm tınıları parmaklarım inceldi


sesim yoktu zaten sesim kayıp yitik zulalarda
çığlığımı aradım göğsümün iman tahtasında ölüydü


ölüydü güvercinler
tutsaklar ağlıyorken başını gömüp ranzalara


ben sana geç kaldım
avuçlarım sarıldı şakaklarıma