Ben Sen Onlar

beni rahlesinde bekleyen bir kitaptan oydular

susmalıydı gecenin perdesini yırtan bu yankı

sesime sağır olmuş avaze sesim

bir gitmekle kaybedilen savaş olmalıydım

uğrak diye atfedilen gövdemden

yerimden ve dahi göğümden

göğsüme indirilmiş bu çağrısız iniltiden

gitmeliyim senden önce benden

zehrin baldırandan doğuşu kadar

bir söğüdün gölgesine yürüyen susuz damar

varlığa sığınan yokluklar

işte bunlar

bunlardan önce gitmeliyim yedi veren ellerinden

sesimi yatağına yabancı bir ırmakta buldular

değişmeliydi yeryüzü haritaları

nasırlı elleriyle çocuk sever iklimlerden geçmeliydim

gölgebaz suretlerin eşliğinde bir hayatı oynamaktan öte

senden geçen ölümlere gitmeliydim

neden mânâ bir dilenci sesiyle itilirken uzağa

kökü gövdesinden ayrılan sözcüklerle şiir yazmak kaldı bana

terekemde hesabı bitmemiş bir eylemsizlik

yere döşenen adımlarıma adanan bu gitmek

neden halâ ağulanır sular

oysa gelirken döküldü ağzımın kekremsi tadından sende kalmalar

gitmeliydim senden önce sana kavuşma rüyasından

bir uyku asıp kirişlerin alnına

evvel zaman kalburundan düşmeliydim

sonu sana ram olan bir âna

yâr yüzünü bir uçurum ağzına koydular

santim santim ufaldı dünya

düşmek

bir sana

böyle ulu orta