Ben Sen ve Biz

Bölüm -1-

'Beni sevmen hiç önemli değil
benim için önemli olan, üzülmemen.'

Küçümsedi bunu kadın ;
'Demek ki sen artık beni sevmiyorsun', dedi.
Yakasındaki gülümsemeleri silkeledi adam
gömleğinin kollarını katladı,
gözlüğünü çıkardı,
cebindeki ufak siyah beziyle
gözlüğünün aksine gözlerini sildi
( ve sonra )
yağan yağmurun körfezin sularıyla bütünleşmesini izledi
sonrasında adam
yalnız olduğunu anladı.

Bölüm -2-

Saat 21:45
vakit çok geç değil aslında
çok şey yapılabilir
çok şey yazılabilir şiir adına
yakamozlarla sevişen düşlerde cabası
oysa
oyalayan hareketleriyle bocalamayan yalnız adam
nasıl olduysa bir şekilde cezbetmişti bizi,
yaşadığı bu yaşayamadıklarıyla
ve karar kılındı
yalnız kalmamalıydı adam
ve kayda geçmeliydi, aşk adına

adam ise
mendilindeki yaşlarla denizi ıslatmayı seçmişti
bir nevi denize adamıştı kendini
kimbilir, belkide
bütünleşmekti adamın
o an ihtiyacı olan

sonra
..... durdu yağmur
.....sustu/ruldu deniz

derken adam
..... başladı denize taş atmaya

elleri çığırtkan
kalbi sulanıyordu kanlanmadan

ama can havli ile soluyan
kadın oluyordu, bu defasında

tekrar başladı yağmur
( ki kadın yıkanmalıydı bir kez daha )

.....yıkandı kadın
.....sustu adam
.....baktı kadın
.....onayladı adam

Gök gürlemiyordu, bu defasında

Bölüm -3-

Sımsıkı sarıldı adama.
'Küs uyumak istemiyorum seninle,
çünkü yarın uyanacağımızın garantisi yok
anlıyor musun beni', diyerekten
döküldü yağmurlar, kadının kalbinden
bir yandan da
'Ama ne yapayım, çok seviyorum seni', dedi, kadın.
'Ben zaten seviyorum,
senin tek yapman gereken üzülmemen', dedi, adam.

Özümsedi bunu kadın
demek ki aşk ; sevmektende öte

'Kapatın gözlerinizi, yoksa geç kalıyorsunuz hayata', dedi, ikisi.