Ben Serçe
maviyle gri karışımı bakışlarım
göğe eski bir şarkının hatırına bakıyorum
liseli aşklar umarsızlığı soluğumda
yağmurdan sığındığım ağaca sarılıyorum
akşama doğru üşür koşarım sağa sola
sakındığım huysuz uçuşlarıma güveniyorum
su içerken gözlerimdeki çocuksu telaşla
avuçlarındaki yalansız sıcaklığa dileniyorum
beni bir tutsan diyorum bir tutsan
ellerindeki çocuksu şefkate yatırsan
bakışlarını kanatlarıma gömdüğün an
işte dünya işte gökyüzü benimdir diyorum
Gökyüzün hepsi sizin değil.Çok güzel şiir.