Ben Şimdi Sensiz Mi Kaldım?
Sana söylemiştim,ruhum ve yüreğimle...
Gidersen dönemezsin;dönen hiç olmadı diye,
Duymamazdan geldi beni,sımsıkı tuttuğum ellerin,
Ardına bile bakmadan,acımadan çekti gitti gözlerin,
Hiç istemesem bile doğru çıktı işte,söylediğim,
Kaç mevsim,kaç yıl geçti sayamadım;sen dönmedin.
Yani...
Ben şimdi sensiz mi kaldım?
Sensiz...
Yersiz...
Sana güvenip de sevda iskelene sıkıca bağladığım,
Sıcak mutlu gönül teknem,gittiğin de oldu alabora...
Talihin en kör yerine denk gelseydim de anlamasaydım,
Yazık!Sen değmezmişsin buna...
Yani...
Ben şimdi sensiz mi kaldım?
Sensiz...
Sevgisiz...
O halde...
Bir daha çıkmasın sakın,gökte ışıldayan yıldızlar,
Umurum değil yağmasın hiç,sağanak yağmurlar,
Zaten her yer karanlık,görünmesin artık sabahlar...
Olacaksa da olsun,alsın savursun beni deli poyrazlar.
Doğru...
Ben şimdi sensiz kaldım....
Ben şimdi bensiz kaldım...
Bİr de,ben senden...
Kapanmayacak bir yara emanet aldım.
Doğru... Ben şimdi sensiz kaldım.... Ben şimdi bensiz kaldım...
Bİr de,ben senden... Kapanmayacak bir yara emanet aldım.😭
😥😥😥çok hüzünlüydü👍👍👍
Okuyan ve yorumlayan herkese çok teşekkürler.
Şiiri okurken büyük bir fırtına hissettim.Şiirin sonunda ise fırtına sonunda oluşan o derin buğran ve çaresizlik vardı..Güzel bir şiir sevgili Metin.Tebrikler
tebrikler zevkle okudum