Ben Sokak Çocuğuyum

Gülseydi gözlerim
Gerçek olsaydı hayellerim
Bir uçurtmam olsaydı
Uzun kuyruğuyla gökte
Özgürce uçabilseydi
Ben saatlerce uçurtmamın ipi elimde
Çocukluğumu yaşasaydım
Babam elimden tutsa
Parka götürse sallansam kayıncakta
Dönüşte sahile ugrasaydık
Yem atsaydım balıklara
Dalgalara bakıp hayeller kursaydım
Eve döndüğümde anneme sarılsam
Annemde bana sarılsa
Evladım dese bağrına bassaydı
Bir tas sıcak çorba verseydi önüme
Kaşıklaya kaşıklaya doya doya yeseydim
Akşam olduğunda
Annemle babamın kollarında uyusaydım
Okul çağında önlüğüm olsa
Bir çanta dolusu kitabım ve defterim
Birde arkası silgili kalemim olsa
Hergün babam elimden tutup okula götürseydi
Okumak için can atardım
Büyük bir adam olmayı
Ülkeme hizmet etmeyi çok isterdim
Ama benim hiç ailem
Kitabım kalemim çantam
Ama benim hiç çocukluğum olmadı,ki
Ben sokak çocuğuyum
Kaldırımlar benim yuvam
Hep dışladılar aralarına almadılar
Kimse elimden tutmadı,ki
Okuyup adam olsam
Şimdi yeniden çocuk olsam
Hayellerimi bir bir yaşasam
Ama benim hiç tutunacak kimsem olmadı,ki
Çünki ben sokak çocuğuyum