Ben Ve Saklı Düşlerim

Gülümseyişlerim,
Bedenime ruhumdan atılan imzalar gibidir.
Ruhumun eseri,
Ondan bedenime yansıyan tek görüntüdür.
Ne olursa olsun,
İster ölüm,
İster yaşam,
İster düğün...
Yine de hep yüzümde hep dudaklarımda,
Hep mimiklerimdedir gülümseyişlerim.
Silinmeyecek tükenmeyecek gibi,
Kudret kalemiyle çizilmiş gibidir.

Lakin öyle bir an gelir ki,
Hiçbir iz kalmaz yüzümde...
Mutluluk uzak,
Hüzün yakın,
Sonbahar çanları misali...

Bakışlarım,
Kimi zaman Cehennem çukuru gibi,
Kimi zaman dipsiz bir kuyu gibi,
Kimi zaman da Cennetten bir köşe.
Bazen aşk kokar,
Bazen öfke,
Bazen de nefret ışıldar nurundan.

Belki yaşam olurum kimine,
Belki ölümün pençesiyimdir birilerine,
Belki de karanlığın ezeliyim kainata.
Fakat her zaman doludur gözlerim,
Her zaman yoksuldur bakışlarım,
Her zaman hüzünlü,
Her zaman mutludur gözyaşlarım,
Akarken acının şah damarından,
O bitmek bilmez kanlı yaşlarım.

Ne tuhaf değil mi,
Ölüme bile gülen yüz,
Nasıl da gülmez artık.

Çünkü ölümden bile acı duyguları biliyorum ben,
Bu ne aşktır,
Ne sevgi,
Ne ayrılık
Ne de imkansızlıktır.
Eğer ne olduğunu merak ediyorsanız,
Size söyleyeceğim tek şey
'Yaşamanız Gerek'...