Ben Yalnızlıkların Ada mıyım

ben,,yalnızlıkların adamıyım!
hayale daladım kimi zaman,
gün batımında güneş,
dolunay gibi süzülür karşımda.
düşünüyorum bazen,
dert etmiyorum,
kendimleyim,
bir can borcum var,
ALLAH!a.
ben yalnızlıkların adamıyım!
tek satırda girerim mısralara;
ses olacağım bir gün;
asırlık sevdalara.
düşünürüm,kimselerden habersiz;
sevda sahrasına düşmedim;
şükür..
ben yalnızlıkların adamıyım;!
zehirli şerbet sundum hayata;
tek başıma anadoluyum;
gönüller diyarında.

içinde yangınlar,çaresiz sevdalar!
dar ağacına asılmış
bütün umutlar,
sol tarafı paramparça;
yitik bir hayat,
lal olmuş dilim.
sessiz sedasız ,
akan bir selim.
ben yalnızlıkların adamıyım!
takılırmıyım engellere;
üzerimde çıplak bir elbise
dolaşırım!
muhtaç olmadım muhannete.
ben yalnızlıkların adamıyım;
bir konuşup,
bin ah almaksa eğer;
sevda denilen nesne!
yaşıyorum..
kendi halimde.



,duyguların şairi
boyabat,lı.